Αν και οι εισαγωγικοί δασμοί μεταξύ των κρατών μελών καταργήθηκαν το 1968, οι εμπορικές συναλλαγές δεν είναι ελεύθερες μεταξύ των χωρών της Κοινότητας λόγω διαφορών στις εθνικές νομοθεσίες. Η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη θεσπίζει ένα εξαετές πρόγραμμα για την απάλειψη αυτών των διαφορών, ενώ παράλληλα ενισχύει τον ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επισημοποιεί την ονομασία «Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».
Η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη διατυπώνει ως στόχο τη δημιουργία ενιαίας αγοράς με την άρση των φραγμών και την εναρμόνιση των προτύπων.
Εισάγει τις διαδικασίες συνεργασίας και σύμφωνης γνώμης που δίνουν για πρώτη φορά στο Κοινοβούλιο λόγο στη νομοθεσία.
Δρομολογεί τη συνεργασία στην εξωτερική πολιτική και επεκτείνει τη χρήση της ειδικής πλειοψηφίας στις ψηφοφορίες για τη λήψη αποφάσεων εντός του Συμβουλίου.
Η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη δίνει νομική βάση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ενώ επισημοποιούνται οι Σύνοδοι Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων.