Στις 24 και 25 Ιουλίου 1952, οι Υπουργοί Εξωτερικών των έξι χωρών της κοινότητας του Σχεδίου Schuman συναντήθηκαν στο Quai d’Orsay στο Παρίσι για μια διήμερη διάσκεψη. Η κύρια ημερήσια διάταξη της συνάντησης ήταν η απόφαση για την οριστική τοποθέτηση των θεσμικών οργάνων του Σχεδίου Σούμαν και ο διορισμός των μελών της Ανώτατης Αρχής (του διοικητικού και εκτελεστικού βραχίονα της Κοινότητας) και του Δικαστηρίου.
25 Ιουλίου
Το καλεντάρι των σημαντικότερων γεγονότων στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γεγονότα
1952
© United States Special Representative in Europe (USA/SRE - Paris), 1952
Το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών συζητά για τη θεσμοθέτηση των ευρωπαϊκών οργάνων με βάση το Σχέδιο Schuman
1967
© European Communities, 1967
Το Συμβούλιο Γεωργίας εγκρίνει παράταση των συμφωνιών με ΗΠΑ και Καναδά για το ποιοτικό σιτάρι
Στις 24 και 25 Ιουλίου 1967, πραγματοποιήθηκε Συμβούλιο Γεωργίας υπό την προεδρία του αρμόδιου Γερμανού Γραμματέα Fritz Neef, στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας και εν ενεργεία Προέδρου του Συμβουλίου. Το Συμβούλιο ενέκρινε το κείμενο της απάντησης προς την Κυβέρνηση του Βασιλείου της Νορβηγίας και αποφάσισε να ζητήσει τη γνώμη της Επιτροπής. Το Συμβούλιο προέβη σε ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τα κύρια προβλήματα, που εξακολουθούν να εκκρεμούν, τα οποία εγείρονται από τις σχέσεις με τις χώρες του Μαγκρέμπ. Το Συµβούλιο εξέτασε τα προβλήµατα που ανέκυψαν από τις προτάσεις της Επιτροπής για την επιτάχυνση της βοήθειας του [τότε] Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων µε την καθιέρωση ενός συστήµατος προκαταβολών από το 1967. Το Συµβούλιο υιοθέτησε Απόφαση για την παράταση των προθεσµιών που προβλέπονται στις συμφωνίες για το ποιοτικό σιτάρι που έχουν συναφθεί µε τις Ηνωµένες Πολιτείες της Αµερικής και τον Καναδά.
2002
Απόφαση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για το Δικαίωμα Αποτελεσματικής Δικαστικής Προστασίας
«Στα κράτη μέλη εναπόκειται να προβλέψουν ένα σύστημα ένδικων βοηθημάτων και διαδικασιών προκειμένου να εξασφαλίσουν τον σεβασμό του δικαιώματος για παροχή αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας» τονίζει το Δικαστήριο.
Στην απόφασή του, στην Υπόθεση C-50/00 P, Unión de Pequeños Agricultores κατά Συμβουλίου της ΕΕ, αναφέρονται επίσης τα εξής:
«Η Συνθήκη, με τα άρθρα της 173 (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 230) και 184 (νυν άρθρο 241 ΕΚ), αφενός, και με το άρθρο της 177 (νυν άρθρο 241), αφετέρου, καθιέρωσε ένα πλήρες σύστημα ένδικων βοηθημάτων και διαδικασιών για τον έλεγχο της νομιμότητας των πράξεων των κοινοτικών οργάνων, αναθέτοντας τον έλεγχο αυτόν στον κοινοτικό δικαστή. Στο πλαίσιο του συστήματος αυτού, τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που δεν έχουν τη δυνατότητα, λόγω των προϋποθέσεων του παραδεκτού που θέτει το άρθρο 173, τέταρτο εδάφιο, της Συνθήκης, να προσβάλλουν απευθείας τις κοινοτικές πράξεις κανονιστικού χαρακτήρα, έχουν τη δυνατότητα, αναλόγως της περιπτώσεως, να προβάλλουν την ακυρότητα των πράξεων αυτών είτε, κατά τρόπο παρεμπίπτοντα δυνάμει του άρθρου 184 της Συνθήκης, ενώπιον του κοινοτικού δικαστή, είτε ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων και να ζητούν από αυτά, δεδομένου ότι δεν είναι αρμόδια να αναγνωρίζουν την ακυρότητα των εν λόγω πράξεων, να υποβάλλουν προς τούτο προδικαστικά ερωτήματα στο Δικαστήριο».
