Το Βραβείο Ζαχάρωφ 2019 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ελευθερία της σκέψης απονεμήθηκε στον οικονομολόγο και ακτιβιστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα Ilham Tohti.
Το Βραβείο Ζαχάρωφ 2019 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ελευθερία της σκέψης απονεμήθηκε στον οικονομολόγο και ακτιβιστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα Ilham Tohti.
Υπογράφεται στο Δουβλίνο Κοινή Δήλωση, μεταξύ του Garrett FitzGerald εν ενεργεία Προέδρου του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, και Πρωθυπουργό της Ιρλανδίας, του Mário Soares, Πρωθυπουργό της Πορτογαλίας και του Lorenzo Natali, Αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρμόδιου για θέματα Διεύρυνσης, η οποία αναφέρεται στην επιθυμία τους, η Πορτογαλία από την 1η Ιανουαρίου 1986 να αποτελεί κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας. Πράγματι, από την 1η Ιανουαρίου του 1986, Πορτογαλία και Ισπανία προσχώρησαν στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες.
Με Απόφαση του Συμβουλίου ιδρύεται το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με βασική αρμοδιότητα την εκδίκαση ορισμένων αγωγών φυσικών ή νομικών προσώπων, σε πρώτο βαθμό, όπως για παράδειγμα αγωγές δημοσίων υπαλλήλων. Η ίδρυση του είχε προβλεφθεί με την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (η οποία υπεγράφη στις 17 Φεβρουαρίου 1986 στο Λουξεμβούργο και στη Χάγη στις 28 Φεβρουαρίου 1986 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουλίου 1987), και οι στόχοι της ίδρυσής του ήταν: Πρώτον ήταν η ελάφρυνση του μεγάλου φόρτου εργασιών του Δικαστηρίου των Κοινοτήτων, το οποίο ήταν το μοναδικό δικαστικό σώμα που λειτουργούσε για τις Κοινότητες, ώστε να μπορεί αποτελεσματικά να ασχολείται με τη βασική αποστολή του, δηλαδή την ομοιόμορφη ερμηνεία και εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου. Δεύτερον, η βελτιωμένη δικαστική προστασία προς τους διαδίκους (πολίτες) μέσα από μια δικαιοδοσία δύο επιπέδων. Η λειτουργία του ξεκίνησε την 1η Σεπτεμβρίου 1989.
Πηγή: CVCE.eu
Με την έναρξη ισχύος Συνθήκη της Λισαβόνας την 1η Δεκεμβρίου 2009 μετονομάστηκε σε Γενικό Δικαστήριο.
Μαζί με το Δικαστήριο, το Γενικό Δικαστήριο είναι ένα από τα δικαιοδοτικά όργανα της ΕΕ που συνιστούν το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο σκοπός αυτών των δικαστηρίων είναι να διασφαλίζουν την ενιαία ερμηνεία και εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ. Οι αποφάσεις του Γενικού Δικαστηρίου μπορούν να αναιρεθούν από το Δικαστήριο, αλλά μόνο για νομικό ζήτημα.
Το Γενικό Δικαστήριο είναι υπεύθυνο να εκδικάζει:
α) υποθέσεις για τις οποίες έχουν προσφύγει ιδιώτες ή εταιρείες κατά πράξεων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, οι οποίες τους αφορούν ή τους επηρεάζουν άμεσα και ατομικά, συμπεριλαμβανομένων υποθέσεων για εργασιακές σχέσεις μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και του προσωπικού τους καθώς και προσφυγών που συνδέονται με δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας·
β) τις προσφυγές που ασκούν τα κράτη μέλη της ΕΕ κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής·
γ) τις προσφυγές των κρατών μελών της ΕΕ κατά ορισμένων πράξεων του Συμβουλίου·
δ) προσφυγές διεκδίκησης αποζημίωσης για ζημία που προκλήθηκε από θεσμικά όργανα ή οργανισμούς της ΕΕ.
Ο αριθμός των δικαστών στο Γενικό Δικαστήριο είναι δύο ανά κράτος μέλος της ΕΕ. Οι δικαστές διορίζονται για 6ετή θητεία με δυνατότητα ανανέωσης κατόπιν κοινής συμφωνίας των κυβερνήσεων των κρατών μελών της ΕΕ. Οι δικαστές διορίζουν έναν Γραμματέα για θητεία 6 ετών.