Υπογράφεται στη Lomé (Τόγκο) η 3η Σύμβαση μεταξύ της ομάδας κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ) και της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ). Η νέα Σύμβαση υπογράφηκε επίσης από τη Μοζαμβίκη, η οποία έγινε η 65η χώρα ΑΚΕ. Με τον τρόπο αυτό ολοκληρώθηκε επίσημα η διαδικασία που επέτρεψε στην ομάδα των κρατών ΑΚΕ και στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες να επαναβεβαιώσουν τις σχέσεις τους βελτιώνοντας, ενισχύοντας και διαφοροποιώντας τους μηχανισμούς και τα μέσα της Σύμβασης. Η υπογραφή αυτή κατέδειξε την κοινή επιθυμία των μερών να εξασφαλίσουν τη συνέχεια της συνεργασίας ΑΚΕ/ΕΟΚ σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο διεθνές πλαίσιο. Για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Παρόλο που στο εσωτερικό της εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές δυσκολίες, η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την πολιτική πράξη της υπογραφής της νέας Σύμβασης, εξέφρασε τη συνοχή και τη βούλησή της να συμβάλει σημαντικά στην αναπτυξιακή προσπάθεια των κρατών ΑΚΕ.
Η Σύμβαση αυτή τέθηκε σε ισχύ την 1η Μαΐου 1986
8 Δεκεμβρίου
Γεγονότα
Υπογραφή της 3ης Σύμβασης Lomé Μεταξύ ΑΚΕ-ΕΟΚ
Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Στρασβούργου, 08-09/12/1989
Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Στρασβούργου, αποφασίζεται η σύγκληση Διακυβερνητικής Διάσκεψης πριν από το 1990 για να καταρτίσει τροπολογίες της Συνθήκης αναφορικά με τα τελικά στάδια της οικονομικής και νομισματικής ένωσης. Οι Αρχηγοί Κρατών ή Κυβερνήσεων των 11 κρατών-μελών υιοθετούν μεταξύ των άλλων τον Χάρτη των Θεμελιωδών Κοινωνικών Δικαιωμάτων των Εργαζομένων.
Επίσημο Αίτημα της Λιθουανίας Αναφορικά με την Ένταξή της στην ΕΕ
Με την από κοινού επιστολή τους και εκ μέρους της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, ο Πρόεδρος και ο Πρωθυπουργός της χώρας Algirdas Brazauskas και Adolfas Slezevicius, συντάσσουν και αποστέλλουν κοινή επιστολή, μέσα από την οποία αιτούνται επισήμως την προσχώρηση της Λιθουανίας ως κράτος-μέλος της ΕΕ. Το εν λόγω αίτημα διαβιβαστικέ προς τον Προεδρεύοντα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και Υπουργό Εξωτερικών της Ισπανίας Javier Solana.
Δεύτερη Σύνοδος Κορυφής ΕΕ-Αφρικής, Λισαβόνα 8-9/12/2007
Με την πρώτη Σύνοδο να λαμβάνει χώρα στο Κάιρο το 2000, στις 8-9 Δεκεμβρίου 2007, πραγματοποιείται στη Λισαβόνα η δεύτερη Σύνοδος Κορυφής μεταξύ ΕΕ και Αφρικής. Η Σύνοδος Κορυφής ολοκληρώθηκε με την υιοθέτηση της Δήλωση της Λισαβόνας. Η Δήλωση αυτή που εγκρίθηκε από τους Αρχηγούς Κρατών και Κυβερνήσεων 57 αφρικανικών κρατών και 27 κρατών-μελών της ΕΕ, θέτει τις βάσεις της νέας στρατηγικής εταιρικής σχέσης ίσου προς ίσον μεταξύ της Αφρικής και της ΕΕ. Η δήλωση αυτή, που περιλαμβάνει την αντίληψη και τις δεσμεύσεις της εταιρικής σχέσης, εγκρίθηκε ταυτόχρονα με την πρώτη Κοινή Στρατηγική ΕΕ-Αφρικής και του πρώτου της τριετούς Σχεδίου Δράσης για την περίοδο 2008-2010.
Οι Στόχοι της Κοινής Στρατηγικής επικεντρώνεται στα έξης:
Να υπερβληθεί το πλαίσιο της απλής συνεργασίας για την ανάπτυξη με την έναρξη διαλόγου σχετικά με κοινές πολιτικές ανησυχίες και ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος όπως το εμπόριο και απασχόληση·
Να υπερβληθεί το πλαίσιο της αφρικανικής ηπείρου ξεπερνώντας την παραδοσιακή εστίαση σε αμιγώς αφρικανικά θέματα ανάπτυξης, προς την αποτελεσματική αντιμετώπιση παγκόσμιων προκλήσεων όπως η μετανάστευση, η κλιματική αλλαγή, η ειρήνη και η ασφάλεια καθώς και να ενισχυθεί η συνεργασία σε διεθνή φόρα·
Στην υποστηρίξει των αφρικανικών προσδοκιών για την εξεύρεση διαπεριφερειακών και ηπειρωτικών απαντήσεων σε ορισμένες από τις σημαντικότερες προκλήσεις όπως αυτές που αναφέρθηκαν ανωτέρω·
Να καταβληθεί προσπάθεια στην κατεύθυνση μιας ανθρωποκεντρικής σύμπραξης, εξασφαλίζοντας καλύτερη συμμετοχή των Αφρικανών και των Ευρωπαίων πολιτών.
Με βάση αυτές τις κοινές αρχές, το πρώτο Σχέδιο Δράσης για την υλοποίηση της στρατηγικής εταιρικής σχέσης ΕΕ-Αφρικής περιλαμβάνει τις ακόλουθες δράσεις προτεραιότητας γύρω από οκτώ συγκεκριμένους τομείς συνεργασίας: την ειρήνη και την ασφάλεια – τη δημοκρατική διακυβέρνηση και τα ανθρώπινα δικαιώματα – το εμπόριο, την περιφερειακή ολοκλήρωση και τις υποδομές – την υλοποίηση των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας – την ενέργεια – την κλιματική αλλαγή – τη μετανάστευση, την κινητικότητα και απασχόληση -την επιστήμη, την κοινωνία της πληροφορίας και διάστημα.
Η Κοινή Στρατηγική ΕΕ-Αφρικής που εγκρίθηκε το 2007 αποτελεί τον επίσημο δίαυλο για τις σχέσεις της ΕΕ με τις αφρικανικές χώρες. Η στρατηγική αυτή συμφωνήθηκε από την Αφρικανική Ένωση και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, καθώς και από χώρες της Αφρικής και της ΕΕ. Υλοποιείται δε μέσω περιοδικών σχεδίων δράσης.
Παγκόσμια υγεία: Η HERA και ο ΠΟΥ εγκαινιάζουν μια νέα εταιρική σχέση προϋπολογισμού 15 εκατ. ευρώ για την ενίσχυση της ετοιμότητας και της αντίδρασης σε πανδημίες
H Αρχή Ετοιμότητας και Αντιμετώπισης Καταστάσεων Έκτακτης Υγειονομικής Ανάγκης (HERA) και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εγκαινίασαν μια νέα εταιρική σχέση που χρηματοδοτείται με 15 εκατ. ευρώ από το πρόγραμμα EU4Health για την ενίσχυση της ετοιμότητας και της αντίδρασης και η οποία αφορά ιατρικά αντίμετρα για καταστάσεις έκτακτης υγειονομικής ανάγκης.
Βάσει της εταιρικής σχέσης, η HERA θα χρηματοδοτήσει τέσσερις παγκόσμιες πρωτοβουλίες για τη στήριξη ιατρικών αντιμέτρων στους ακόλουθους τομείς: 1) πληροφορίες σχετικά με επιδημίες και πανδημίες, πρόσβαση σε δεδομένα και αναλύσεις και ανταλλαγή αυτών μέσω του κόμβου του ΠΟΥ για τις πανδημικές και επιδημιολογικές πληροφορίες, 2) ανάπτυξη νέων ιατρικών αντιμέτρων κατά της μικροβιακής αντοχής, και μέσω της πρωτοβουλίας GARDP και ιδίως ανάπτυξη αντιβιοτικών αποτελεσματικών στα ανθεκτικά παθογόνα και διασφάλιση βιώσιμης πρόσβασης σε θεραπείες κατά της μικροβιακής αντοχής, καθώς και προώθηση της έρευνας για νέα αντιμικροβιακά, 3) ενίσχυση των εθνικών ικανοτήτων ανίχνευσης της νόσου COVID-19 και των αναδυόμενων παθογόνων και γονιδιωματική επιτήρηση στην Αφρική, 4) δεξαμενή πρόσβασης σε τεχνολογίες COVID-19 (C-TAP) για ταχεία, συντονισμένη και επιτυχή παγκόσμια προσπάθεια για την ανάπτυξη και τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε τεχνολογίες κατά της COVID-19.
Της εν λόγω εταιρικής σχέσης είχαν προηγηθεί η παρουσίαση της Στρατηγικής της ΕΕ για την Παγκόσμια Υγεία, η συμφωνία μεταξύ της Επιτροπής και του ΠΟΥ για ενίσχυση της συνεργασίας με σκοπό την αντιμετώπιση των παγκόσμιων υγειονομικών απειλών, καθώς και η συμφωνία μεταξύ της HERA και του κόμβου του ΠΟΥ.
