20 Δεκεμβρίου

Σκοπός του Κανονισμού είναι η θέσπιση καθεστώτος τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας στα εξωτερικά χερσαία σύνορα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η εισαγωγή άδεια τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας για τον σκοπό αυτό.
Η τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία αναφέρεται σε τακτική και συχνή διέλευση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ από υπηκόους γειτονικών χωρών εκτός της ΕΕ που διαμένουν στις διασυνοριακές περιοχές της ΕΕ για νόμιμους λόγους.
Αυτοί οι κάτοικοι παραμεθορίου μπορούν να περάσουν τα εξωτερικά χερσαία σύνορα χώρας της ΕΕ δεδομένου ότι: κατέχουν άδεια που επιτρέπει τη διέλευση αυτή (και διαβατήριο, αν αυτό είναι απαραίτητο στη διμερή συμφωνία) ·δεν είναι πρόσωπα σε σχέση με τα οποία έχει ειδοποιηθεί το Σύστημα Πληροφόρησης Σένγκεν · δεν θεωρούνται απειλή για τη δημόσια τάξη.
Τα άτομα αυτά έχουν την έγκριση να παραμείνουν στη διασυνοριακή περιοχή για μέγιστη διάρκεια που αναφέρεται στη διμερή συμφωνία μεταξύ μίας χώρας της ΕΕ και της γειτονικής χώρας εκτός της ΕΕ. Η παραμονή δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 3 μήνες.
Ισχύει για την Ισλανδία και τη Νορβηγία, εφόσον συνιστά εξέλιξη του Κεκτημένου του Σένγκεν (δηλαδή τους υπάρχοντες νόμους της ΕΕ στη ζώνη Σένγκεν – ζώνη στην Ευρώπη χωρίς εσωτερικά σύνορα, στην οποία οι πολίτες, πολλοί υπήκοοι εκτός της ΕΕ και τουρίστες μπορούν να μετακινηθούν χωρίς διασυνοριακούς ελέγχους), καθώς και για την Ελβετία και το Λιχτενστάιν.
Στους κάτοικους παραμεθορίου παρέχονται άδειες μόνο για τη διασυνοριακή περιοχή και ισχύουν για 1 ως και 5 έτη. Οι άδειες αυτές έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά ασφαλείας όπως οι άδειες μόνιμης κατοικίας. Τα τέλη θα είναι ίσα με τα πληρωτέα για βραχυπρόθεσμη βίζα πολλαπλών εισόδων. Ωστόσο, οι χώρες της ΕΕ είναι ελεύθερες να αποφασίσουν να μειώσουν ή ακόμα να αποσύρουν τα τέλη. Υπό τον Κανονισμό (ΕΕ) 2017/1954, ο οποίος τροποποιεί τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 για τη μορφή ΕΕ για άδειες μόνιμης κατοικίας για υπηκόους εκτός της ΕΕ, τα χαρακτηριστικά ασφαλείας αδειών τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας ευθυγραμμίζονται με εκείνα των αδειών μόνιμης κατοικίας, προκειμένου να καταστούν πιο ασφαλή και να αποτραπεί η απάτη. Το παράρτημα στον Κανονισμό (ΕΕ) 2017/1954 περιέχει τις τεχνικές προδιαγραφές για τη μορφή της μπροστινής και πίσω πλευράς της άδειας.
Οι χώρες της ΕΕ μπορούν να συνάπτουν συμφωνίες για τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία με γείτονες χώρες εκτός της ΕΕ. Μπορούν επίσης να διατηρήσουν υπάρχουσες συμφωνίες δεδομένου ότι αυτές συμμορφώνονται με τον κανονισμό αυτό. Επιπλέον, οι χώρες της ΕΕ πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι χώρες εκτός της ΕΕ εφαρμόζουν την αρχή της αμοιβαιότητας και προσφέρουν παρόμοια αντιμετώπιση σε υπηκόους της ΕΕ που επιθυμούν να ταξιδέψουν στη διασυνοριακή ζώνη τους.
Οι συμφωνίες αυτές μπορούν να επιτρέπουν σε κατοίκους παραμεθορίου να χρησιμοποιούν: σημεία διασυνοριακής διέλευσης που είναι ανοιχτά μόνο στους κατοίκους παραμεθορίου · ειδικές σειρές σε κανονικά σημεία διασυνοριακής διέλευσης · έκτακτες εγκρίσεις για κατοίκους παραμεθορίου να περάσουν τα σύνορα εκτός των εξουσιοδοτημένων σημείων και ωρών διασυνοριακής διέλευσης.
Οι χώρες της ΕΕ πρέπει να επιβάλουν αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές κυρώσεις σε περίπτωση κατάχρησης του καθεστώτος τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν ακύρωση ή άρση της άδειας.

Η πολιτική συμφωνία που επιτεύχθηκε σήμερα μεταξύ Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου σχετικά με το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου προς ένα κοινό σύστημα διαχείρισης της μετανάστευσης στην ΕΕ.
Η συμφωνία καλύπτει πέντε βασικές προτάσεις του Συμφώνου:
α) Κανονισμός για τον έλεγχο διαλογής στα σύνορα: δημιουργεί ενιαίους κανόνες για την ταυτοποίηση των υπηκόων τρίτων χωρών κατά την άφιξή τους, ενισχύοντας έτσι την ασφάλεια εντός του χώρου Σένγκεν.
β) Κανονισμός Eurodac: δημιουργεί κοινή βάση δεδομένων στην οποία θα συγκεντρώνονται ακριβέστερα και πληρέστερα δεδομένα για τον εντοπισμό μη επιτρεπόμενων μετακινήσεων.
γ) Κανονισμός για τις διαδικασίες ασύλου: εξασφαλίζει ταχύτερες και αποτελεσματικότερες διαδικασίες για το άσυλο, τις επιστροφές και τα σύνορα.
δ) Κανονισμός για τη διαχείριση του ασύλου και της μετανάστευσης: δημιουργεί έναν νέο μηχανισμό αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών για την εξισορρόπηση του ισχύοντος συστήματος, στο οποίο για τη συντριπτική πλειονότητα των αιτήσεων ασύλου την ευθύνη φέρουν λίγες μόνο χώρες, καθώς και σαφείς κανόνες σχετικά με την ευθύνη για τις αιτήσεις ασύλου.
ε) Κανονισμός για τις καταστάσεις κρίσης και ανωτέρας βίας: εξασφαλίζει τη μελλοντική ετοιμότητα της ΕΕ για την αντιμετώπιση καταστάσεων κρίσης, συμπεριλαμβανομένης της εργαλειοποίησης των μεταναστών.
Μόλις οι προτάσεις αυτές εγκριθούν επίσημα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, θα τεθούν σε εφαρμογή οι πυλώνες του νέου Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο.
Η Επιτροπή παρουσίασε το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο τον Σεπτέμβριο του 2020, με στόχο την εξεύρεση μακροπρόθεσμων και βιώσιμων λύσεων για τη διαχείριση της μετανάστευσης. Το Σύμφωνο θα δημιουργήσει ένα νομικό πλαίσιο που θα εξισορροπεί την αλληλεγγύη και την ευθύνη των κρατών μελών, στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης για την αποτελεσματική και δίκαιη διαχείριση της μετανάστευσης.

Στο πλαίσιο του Ταμείου Εκσυγχρονισμού, σήμερα εκταμιεύτηκαν 2,17 δισ. ευρώ για τον εκσυγχρονισμό των ενεργειακών συστημάτων εννέα κρατών μελών μέσω 19 επιλεγμένων έργων. Οι επενδύσεις αυτές θα βοηθήσουν τις χώρες της ΕΕ με χαμηλότερο εισόδημα να επιτύχουν τους κλιματικούς και ενεργειακούς στόχους τους για το 2030, θα μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τους τομείς της ενέργειας, της βιομηχανίας και των μεταφορών και θα βελτιώσουν την ενεργειακή απόδοση.
Κατόπιν επενδύσεων ύψους 2,49 δισ. ευρώ για 31 έργα, οι οποίες ανακοινώθηκαν τον Ιούνιο, με τη σημερινή εκταμίευση άλλων 2,17 δισ. ευρώ, οι συνολικές επενδύσεις του Ταμείου Εκσυγχρονισμού για το 2023 ανέρχονται σε 4,66 δισ. ευρώ για 50 έργα. Τα έργα εστιάζουν στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, στον εκσυγχρονισμό των ενεργειακών δικτύων, στην ενεργειακή απόδοση και στην αντικατάσταση της παραγωγής άνθρακα με καύσιμα χαμηλότερης έντασης άνθρακα. Φέτος, στήριξη από το Ταμείο Εκσυγχρονισμού χορηγήθηκε στη Βουλγαρία (197 εκατ. ευρώ), την Κροατία (88 εκατ. ευρώ), την Τσεχία (1,848 δισ. ευρώ), την Εσθονία (66 εκατ. ευρώ), τη Λετονία (5 εκατ. ευρώ), τη Λιθουανία (11 εκατ. ευρώ), την Πολωνία (221 εκατ. ευρώ), τη Ρουμανία (2,169 δισ. ευρώ) και τη Σλοβακία (60 εκατ. ευρώ).
Το Ταμείο Εκσυγχρονισμού χρηματοδοτείται με έσοδα από το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της ΕΕ (ΣΕΔΕ της ΕΕ). Από το 2021 που θεσπίστηκε έχει εκταμιεύσει κονδύλια συνολικού ύψους 9,68 δισ. ευρώ από έσοδα του ΣΕΔΕ της ΕΕ, βοηθώντας τα κράτη μέλη να επιταχύνουν την πράσινη μετάβαση.