Γάλλος πολιτικός και οικονομικός σύμβουλος, υπήρξε όλη του τη ζωή υποστηρικτής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και οι ιδέες του ενέπνευσαν το «σχέδιο Schuman» για τη συνένωση της εθνικής παραγωγής άνθρακα και χάλυβα της Γαλλίας και της Γερμανίας υπό μια ενιαία δομή.
Όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, το 1914, ο Monnet επικοινώνησε με την κυβέρνηση παρουσιάζοντας μία πρόταση για τον καλύτερο συντονισμό της μεταφοράς πολεμοφοδίων με τους συμμάχους της Γαλλίας. Αργότερα, διορίστηκε αναπληρωτής γενικός γραμματέας της Κοινωνίας των Εθνών, όταν ιδρύθηκε το 1919. Το 1943 ο Monnet εντάχθηκε στη Γαλλική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης, η οποία λειτουργούσε ως εξόριστη de facto γαλλική κυβέρνηση στο Αλγέρι. Εκείνη την εποχή άρχισε να διατυπώνει ξεκάθαρα το όραμά του για μια ενωμένη Ευρώπη με στόχο τη διασφάλιση της ειρήνης.
Καθώς, μετά τον πόλεμο, οι διεθνείς εντάσεις αυξάνονταν, ο Monnet θεώρησε ότι είχε φτάσει η στιγμή να γίνουν ουσιαστικά βήματα προς την ενότητα της Ευρώπης και, μαζί με την ομάδα του, άρχισε να επεξεργάζεται την ιδέα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Στις 9 Μαΐου 1950 ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών Robert Schuman εκφώνησε τη «Διακήρυξη Schuman» εξ ονόματος της γαλλικής κυβέρνησης.
Ο Monnet ήταν ιθύνων νους και συντάκτης της Διακήρυξης, με την οποία προτεινόταν να τεθεί το σύνολο της γαλλογερμανικής παραγωγής άνθρακα και χάλυβα υπό τη διαχείριση μίας Ανώτατης Αρχής. Το σκεπτικό ήταν ότι η από κοινού παραγωγή των πόρων αυτών από τις δύο ισχυρότερες χώρες της ηπείρου θα μπορούσε να αποτρέψει έναν νέο πόλεμο στο μέλλον.
