Konrad Adenauer

Ως ο πρώτος Καγκελάριος της νεοσυσταθείσας Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας από το 1949 έως το 1963, ο Konrad Adenauer άλλαξε το πρόσωπο της μεταπολεμικής γερμανικής και ευρωπαϊκής ιστορίας περισσότερο από κάθε άλλον. Όπως πολλοί πολιτικοί της γενιάς του, ο Adenauer είχε ήδη συνειδητοποιήσει, μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ότι ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί διαρκής ειρήνη ήταν μια ενωμένη Ευρώπη.
Ο Adenauer γεννήθηκε στην Κολωνία στις 5 Ιανουαρίου 1876 και δραστηριοποιήθηκε στην πολιτική λόγω του γάμου του, που τον ενέταξε στους κόλπους μιας οικογένειας της Κολωνίας με μεγάλη επιρροή. Καθώς αξιοποίησε πλήρως το πολιτικό του ταλέντο, η καριέρα του απογειώθηκε όσο ήταν μέλος του καθολικού Κόμματος Κέντρου και το 1917 έγινε δήμαρχος της Κολωνίας.
Από τα τέλη της δεκαετίας του 1920, το Εθνικοσοσιαλιστικό (Ναζιστικό) Κόμμα ξεκίνησε εκστρατεία συκοφάντησης του Adenauer. Το 1933, μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ναζί, ο Adenauer αρνήθηκε να διακοσμήσει την πόλη με σβάστικες εν αναμονή επίσκεψης του Χίτλερ. Για τον λόγο αυτό καθαιρέθηκε από το αξίωμά του και δεσμεύτηκαν οι τραπεζικοί του λογαριασμοί. Μετά την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ το 1944, ο Adenauer φυλακίστηκε στη διαβόητη φυλακή της Γκεστάπο στο Μπραουβάιλερ, κοντά στην Κολωνία.
Μετά τον πόλεμο, αφοσιώθηκε στην ίδρυση της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU), ενός κόμματος που ήλπιζε ότι θα ένωνε στους κόλπους του τους Γερμανούς προτεστάντες και καθολικούς. Το 1949 έγινε ο πρώτος Καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Δυτική Γερμανία).
Λόγω των εμπειριών του κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Adenauer έγινε ένας πραγματιστής πολιτικός, που εστίασε την προσοχή του στην προώθηση της ιδέας της πανευρωπαϊκής συνεργασίας. Ο Adenauer υπήρξε μέγας υπέρμαχος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, η οποία προτάθηκε με τη Διακήρυξη Schuman στις 9 Μαΐου 1950, καθώς και της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, που υπογράφηκε τον Μάρτιο του 1957.