Ursula Hirschmann

Aντιφασίστρια και φεμινίστρια ακτιβίστρια, συνιδρύτρια του Ευρωπαϊκού Φεντεραλιστικού Κινήματος, η Hirxchmann στα 19 της χρόνια, το 1932, έγινε μέλος της οργάνωσης νεολαίας του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος που αντιστάθηκε στην άνοδο των Ναζί.
Μετά τη γνωριμία και, στη συνέχεια, τον γάμο της με τον Eugenio Colorni, έναν νεαρό Ιταλό φιλόσοφο και σοσιαλιστή, η Hirschmann συμμετείχε ενεργά στο παράνομο αντιστασιακό κίνημα κατά του φασισμού. Όταν ο Colorni συνελήφθη και φυλακίστηκε στο νησί Βεντοτένε, η Hirschmann τον ακολούθησε. Εκεί συναντήθηκαν με τον Ernesto Rossi και τον Altiero Spinelli, τους συντάκτες (1941) του Μανιφέστο του Βεντοτένε «για μια ελεύθερη και ενωμένη Ευρώπη», το οποίο θεωρείται από πολλούς ως η απαρχή του ευρωπαϊκού φεντεραλισμού. Το Μανιφέστο διαβάστηκε ευρέως από όσους αγωνίζονταν με την ιταλική αντίσταση κατά των Ναζί. Καλούσε σε ρήξη με το παρελθόν της Ευρώπης με στόχο να διαμορφωθεί ένα νέο πολιτικό σύστημα μέσω της αναδιάρθρωσης της πολιτικής και εκτεταμένων κοινωνικών μεταρρυθμίσεων. Η Hirschmann μετέφερε κρυφά το Μανιφέστο στην ηπειρωτική Ιταλία και συνέβαλε στη διάδοσή του.
Αφού εγκατέλειψε το Βεντοτένε, μετακόμισε στο Μιλάνο. Εκεί, το 1943 έγινε συνιδρύτρια του Ευρωπαϊκού Φεντεραλιστικού Κινήματος (Movimento Federalista Europeo). Μετά τη δολοφονία του Colorni από φασιστές, η Hirschmann διέφυγε στην Ελβετία και συμμετείχε στη διοργάνωση του πρώτου διεθνούς φεντεραλιστικού συνεδρίου στο Παρίσι το 1945.
Η πολιτική δέσμευση της Hirschmann συνεχίστηκε και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1975 ίδρυσε την ένωση Femmes pour l’Europe (Γυναίκες για την Ευρώπη) στις Βρυξέλλες.